قاسم‌پور هندوانه در بسته است؛ معصومی را به جهانی می‌بردند/ بعید است قهرمان جهان شویم
به گزارش خبرگزاری آنا، درحالیکه تا امروز حضور علی مومنی در ۵۷ کیلو، احمد جوان در ۶۱ کیلو، رحمان عموزاد در ۶۵ کیلو، یونس امامی در ۷۴ کیلو، کامران قاسم‌پور در ۸۶ کیلو، امیرحسین فیروزپور در ۹۲ کیلو و امیرحسین زارع در ۱۲۵ کیلوی مسابقات جهانی ۲۰۲۵ زاگرب قطعی شده و در سه وزن ۷۰، ۷۹ و ۹۷ کیلوگرم رقابت به دلیل مصدومیت مدعیان اصلی، همچنان ادامه دارد، خبرنگار آنا گفت‌وگویی با بهروز یاری، دارنده نشان برنز کشتی آزاد جهان که علاوه بر مسئولیت کمیته مربیان، ریاست بخش آموزش کشتی آزاد انستیتوی فدراسیون کشتی یا همان اندیشکده‌ی امروز را برعهده دارد، داشت که در مورد نفراتی که به عضویت تیم ملی درآمده و حواشی چرخه صحبت کرده است:
آنا: امیررضا معصومی! هنوز حاشیه‌های ۲ یا ۴ امتیازی بودن فن اجرا شده از سوی او در فینال جام تختی تمام نشده بود که ماجرای دوباره دوتابعیتی شدنش رسانه‌ای شد و این بار صحبت از ارمنستان به میان آمد.
امیررضا معصومی؛ پسر خلف آقای فردین خان معصومی که نشان داده یک استعداد جهانی است. با کشتی‌هایی که گرفته و در سه رده سنی نوجوانان، جوانان و امید طلای جهانی را به گردن دارد و حالا فردی که در انتخابی روبه‌رویش ایستاده، امیرحسین زارع است. در مسابقه‌ای که با هم گرفتند، صرف نظر از آن فن جنجالی که صحبت از اشتباه داوری در موردش مطرح شد و ما در مقامی نیستیم که بگوییم آن فن دو امتیازی بوده و یا چهار امتیازی، این را باید در نظر گرفت که اختلاف سنی او با زارع خیلی زیاد نیست و در دو سال گذشته او در رقابت با این حریف برای دوبنده تیم ملی بزرگسالان بوده و حالا هم صحبت از این است که می‌خواهد دوتابعیتی شود.
آنا: که البته برای موضوع دوتابعیتی شدن، رضایت فدراسیون را می‌خواهد و بعید به نظر می‌رسد رضایت‌نامه بگیرد.
این که فدراسیون قبول کند این کشتی‌گیر برود یک بحث است و یک کار بهتر که می‌تواند انجام دهد، پشتوانه‌سازی است. همانطور که گفتم باتوجه به فاصله سنی کم این دو مدعی، دوران قهرمانی معصومی کمی بیشتر از زارع می‌تواند باشد و نظر من این است که برای حفظ معصومی می‌شود او را هم به یک جهانی اعزام کنند؛ به تعبیری «بلا ندیده، دعا را شروع باید کرد»؛ یعنی علاج واقعه را قبل از وقوعش بکنیم. پیش از آنکه دچار خلاء امروز ۸۶ کیلوگرم بعد از حسن یزدانی شویم.
آنا: اتفاقا یکی از سوال‌هایم در مورد وضعیت کامران قاسم‌پور در وزنی که سال‌های سال متعلق به حسن یزدانی بود؛ است. در شایستگی قاسم‌پور تردیدی نیست، اما چطور می‌خواهند بدون محک او حتی در یک مسابقه سر وزن قانونی، کامران را در این وزن به جهانی اعزام کنند؟
کامران قاسم‌پور سالهاست سر وزن ۸۶ کیلو کشتی نگرفته، من یک خاطره تعریف کنم از عباس جدیدی که می‌گفت سفره‌ی باز نشده یک ایراد دارد و وقتی بازش می‌کنی، صد تا ایراد. متاسفانه این چرخه‌ی امروز یا فرآیند دیروز، که ۱۰-۱۲ سال است دهان خیلی‌ها را بسته، دارد بعضا به سمت و سویی می‌رود که خودشان سلیقه‌ای انتخاب می‌کنند. این همان سیاست غلط دهه نود و انتخاب تیم پشت در‌های بسته مربیان است که نفر قهرمان را انتخاب نمی‌کردند و نفر دوم را می‌بردند.
آنا: می‌خواستند کامران قاسم‌پور را در ۸۶ کیلو به جهانی ببرند و تصور بر این است که او شایسته‌ترین جانشین حسن یزدانی خواهد بود؛ اما می‌شد لااقل در جام تختی کشتی بگیرد تا سر وزن قانونی مسابقه دوره‌ای را تجربه کرده باشد.
دیدگاه‌شان این است که کامران را یک بار سر وزن قانونی بیاورند که جهانی باشد و به این شکل او را حفظ کنند، اما او قطعا یک هندوانه در بسته است. من خیلی دوستش دارم ولی بیشتر از او، به اعتقاد خودم احترام می‌گذارم. کامران تمرین سر وزن ۸۶ کیلوگرم کشتی گرفتن را ندارد، این بهترین کشتی‌گیر همه تاریخ و هر لقبی که به او داده‌اند! حقیقت این است که او این تمرین را ندارد که ۷ صبح وزن خالصش را تحویل دهد، صبحانه بخورد و یک کیلو وزنش اضافه شود و دو ساعت بعدش برود روی تشک. اگر پس از صبحانه‌ی بعد از وزن‌کشی و تقویت شدن بخواهد وزنش را بالا ببرد که کم نیاورد، برای وزن‌کشی روز دوم مشکل دارد. وزن او را آنالیز کنند، فاقد چربی است. در نتیجه بخواهد سر وزن برسد حجم آب بدنش را کم می‌کند و وقتی با مرگ نابهنگام گلبول قرمز مواجه می‌شود، این روی کشتی‌هایش می‌تواند تاثیر منفی بگذارد. به هرحال در ۸۶ کیلو ممکن است دچار مشکل شود.
آنا: بیشتر به نظر می‌رسد که درحال چیدن تیم هستیم که باتوجه به اوضاع بد و نابسامان این روز‌های کشتی آمریکا و روسیه، شاید قهرمان جهان شویم. در ۷۴ کیلو هم آفر‌هایی که به یونس امامی داده شد، همین دیدگاه را تقویت می‌کرد!
نظر شخصی من این است که اگر داوری مسابقه امیرمحمد یزدانی و یونس امامی بهتر بود و نتیجه به نفع یزدانی تمام می‌شد شاید از یونس در جهانی بهتر نتیجه می‌گرفت. یونس امامی که دو سال است نتیجه نگرفته، اگر امسال هم روی سکو نرود، شاید دیگر هیچ وقت او را روی سکوی جهانی نبینیم، چند تا جوان هستند در این برهوت بی کشتی‌گیری جهان، که دنبال مدالند.
آنا: با این وضعیت کم فروغی ستاره‌ها و موج مصدومیت‌ها و محرومیت‌ها، چقدر شانس قهرمانی برای تیم ملی آزاد در مسابقات جهانی قائلید؟
بعید می‌دانم قهرمان شویم. خب کل تیم ما هم یکدست نیست، تیم پرستاره نیستیم. حسن یزدانیِ کاپیتان را نداریم و دقیقا نقطه قوت سال‌های قبل ما که ۸۶ کیلو بود، حالا هندوانه دربسته ماست. در این شرایط امیرحسین زارع همچنان پرامیدترین شانس ما برای طلای جهانی است.
آنا: و امیرعلی آذرپیرا که مدال برنز المپیک گرفت چطور؟
مسابقات متئو پلیکونه ایتالیا و با تک کشتی چیزی از میزان آمادگی او به ما نداده؛ اگر سال گذشته او توانست مدال جهانی بگیرد، به این خاطر بود که در همه مسابقات و از رقابت‌های انتخابی استانی در میدان بود و درنهایت حتی با پای آسیب‌دیده برنز المپیک گرفت. او امروز در تیررس حریفان هم هست. اگر سال گذشته کسی روی آذرپیرا فکر نمی‌کرد، اما امروز همه آنالیزش می‌کنند و حالا این اهمیت دارد که آفت روانی بعد از مدال گرفتن و استرس عنوان‌دار بودن را چطور در تشک مدیریت می‌کند.
آنا: در اوزان پایین هم که در این سال‌ها خیلی امیدوارکننده نبودیم.
در سبک وزن کشتی‌گیران ژاپنی خیلی خوبند، امروز هندی‌ها هم با امیر توکلیان خیلی پیشرفت کرده‌اند و نتایج روز اول چینی‌ها در جام هاشمی‌نژاد که همه را کیش و مات کرده بودند و شکست‌هایی مثل ضربه فنی شدن حسین ابوذری مقابل حریف هندی در تورنمنت مغولستان، نشان می‌دهد آنها هم در سبک وزن می‌توانند به تیم ما آسیب بزنند. یک موضوعی هم این روز‌ها ذهن من را خیلی درگیر کرده میانگین سنی کشتی امروز ماست که طبق جامعه آماری‌مان، ۱۱ سال و ۸ ماه است. طبق آمار رسمی کارت بیمه صادر شده از سوی وزارت ورزش، ۱۷۰ هزار نفر کشتی‌گیر در سطح کشور داریم، یعنی در سال ۱۴۰۳ زیر ۲۰۰ هزار نفر، که از هفت سال تا ۱۹ سال را شامل می‌شود، جدای از کشتی‌گیرانی که در سطح تیم ملی هستند. با این پیش فرض نگاه کنید در همین جمعیت، شاید خیلی‌ها هیچ انگیزه‌ای برای ادامه نداشته باشند و با کوچکترین بحث روانی کشتی را کنار بگذارند و این بدین معناست که کشتی‌گیر رده سنی امید، در سالن‌های تمرین ما نیست و این واقعا زنگ خطر برای آِنده کشتی ما خواهد بود که از درون خالی می‌شود. یعنی ما در شهر‌های کوچک الگو‌های رفتاری نداریم، درحالیکه قطعا تمرین کردن کشتی‌گیران مُسن و پیشکسوت، یک الگوی رفتاری خوبی ایجاد می‌کند. در گذشته برادران محبی در کرمانشاه، فردین معصومی و یا رضا یزدانی کشتی‌گیران بالای ۳۰ سالی بودند که چند مدال داشتند و حضور آنها در سالن، یک الگوی خوب برای انگیزه‌سازی و پشتوانه‌سازی بود. الان کشتی گیران ۵ و ۶ مداله ما ۲۳-۲۴ ساله هستند و قاطبه کشتی ایران امروز جوان است؛ بنابراین اگر برنامه‌ریزی درست نداشته باشیم با این جمعیت زیر ۲۰۰ هزار نفری، که از میان آنها ۶ نفر در المپیک و ۱۰ نفر در جهانی کشتی می‌گیرند، کشتی‌مان دچار رکود وحشتناکی خواهد شد و من خیلی نگران این موضوع هستم.
آنا: به عنوان عضو موثر در انستیتو و کمیته مربیان این موضوع را با رئیس فدراسیون درمیان گذاشته‌اید؟
این یک واقعیت است که دبیراز نظر ساخت و ساز به اندازه تمام ادوار فدراسیون کشتی بهبود کیفی داشته و خستگی ناپذیری او در ساخت و ساز‌ها قابل توجه است. او یک فاز دیگر را هم شروع کرده که احداث مرکز توانبخشی یا بیمارستان در قسمت جلویی فدراسیون کشتی برای کل ورزش ایران و به ویژه کشتی است، او در روز‌هایی که کامیون‌دار‌ها اعتصاب دارند، کار‌های مربوط به آن را انجام داده و مشخصا برنامه‌های خیلی خوبی در این زمینه دارد ولی دبیر باید بداند همه کشتی ساخت و ساز نیست و باید بتواند در کنار آن، پشتوانه‌سازی هم انجام دهد. امروز غیر از آنهایی که در اردو هستند باقی نفرات فرسنگ‌ها فاصله با مدعیان دارند و علی دبیر هم احساسش این است که بی‌دانشی مربیان باعث آن شده است. من از او سوال می‌کنم کدام فدراسیون تلاش کرد دانش مربیان را بالا ببرد و آنها نخواستند؟
در مقام مسئول آموزش مربیان می‌گویم که آنها کارگران بیجیره و مواجب و همیشه مظلوم کشتی هستند که باید تاج سر کشتی باشند، اما لااقل در ۴۰ سال گذشته هیچ محلی از اعراب نداشتند. ما در اصل هیچ سازندگی‌ای نداشتیم، چون وقتی ۱۵ هزار نفر در یک منطقه تمرین می‌کنند و یک نفر قهرمان جهان می‌شود درواقع این یک نفر خودش درمی‌آید و به این شکل زنگ خطر برای کشتی ایران به صدا درآمده؛ اگر وفور در کشتی مازندران هست، و ما در این سال‌ها هم مدال‌های‌مان را با کشتی‌گیران مازندرانی گرفتیم، اما امروز می‌بینیم که در رده‌های نونهالان و خردسالان، تیم‌هایی، چون خراسان، لرستان و تهران خیلی خوب ظاهر شده‌اند و ظاهرا در جغرافیای کشتی پوست‌اندازی می‌شود.
انتهای پیام/
